STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU CZY POŚWIADCZENIE DZIEDZICZENIA

                Przeprowadzenie postępowania spadkowego skutkuje uzyskaniem dokumentu legitymującego spadkobierców do występowania w prawach i sprawach zmarłego, a więc umożliwia skuteczne występowanie w kontaktach m.in. z urzędami, bankami, dłużnikami zmarłego. STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU oraz POŚWIADCZENIE DZIEDZICZENIA stanowią alternatywne sposoby uregulowania spraw spadkowych po zmarłym i uzyskanie odpowiednio postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku bądź aktu poświadczenia dziedziczenia. W niniejszym artykule omówiony zostanie wskazany jako pierwszy sądowy sposób przeprowadzenia postępowania spadkowego. W ramach wyjaśnienia wskazać trzeba, że poświadczenie dziedziczenia to postępowanie toczące się nie przed sądem, a przed notariuszem.

KTÓRY SĄD POZOSTAJE WŁAŚCIWY DO PRZEPROWADZENIA SPRAWY:

                   Do czynności w postępowaniu spadkowym, które należą do zakresu działania sądów, wyłącznie właściwy jest sąd ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy, a jeżeli jego miejsca zwykłego pobytu w Polsce nie da się ustalić, sąd miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część (sąd spadku). W braku powyższych podstaw sądem spadku jest sąd rejonowy dla m. st. Warszawy.

KTO I KIEDY MOŻE ZŁOŻYĆ WNIOSEK:

Zgodnie z art. 1025 § 1 KC, Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Ta okoliczność powoduje, że z wnioskiem może wystąpić nie tylko najbliższa rodzina spadkodawcy, a mogą to być też inne osoby tj.:

1) spadkobiercy ustawowi lub testamentowi zmarłego;

2) spadkobiery osób o których mowa w pkt. 1) w przypadku ich śmierci przed uzyskaniem postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub po odrzuceniu przez te osoby spadku;

3) uprawnieni do zachowku;

4) wierzyciele określonych podmiotów, czy to spadkodawcy, spadkobiercy lub zapisobiercy;

5) osoba, na której rzecz uczyniono zapis windykacyjny;

6) zapisobiercy zwykli oraz dalsi zapisobiercy;

7) polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne lub urząd konsularny w sytuacji opisanej w art. 1109 KPC dot. osoby, która w chwili śmierci nie miała miejsca zamieszkania lub miejsca zwykłego pobytu w RP.

Stwierdzenie nabycia spadku nie może nastąpić przed upływem sześciu miesięcy od otwarcia spadku, chyba że wszyscy znani spadkobiercy złożyli oświadczenia o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku.

OPŁATY:

– 50 zł –opłata sądowa od wniosku;

– 5 zł- opłata od wpisu do Rejestru Spadkowego;

– koszt odpisów z akt stanu cywilnego: aktu zgonu, aktu urodzenia, aktu małżeństwa;

DOKUMENTY:

– akt zgonu spadkodawcy;

– akty urodzenia spadkobierców;

– akty małżeństwa spadkobierców (w przypadku kobiet);

– oryginał testamentu/ów;

– odpisy wniosku wraz z załącznikami dla wszystkich uczestników postępowania.

                 Z pozoru postępowania mające na celu ustalenie kręgu spadkobierców nie są skomplikowane, niemniej jednak w praktyce bardzo często można zetknąć się z sytuacjami problematycznymi np. szczególna sytuacja osób małoletnich, które mogą być spadkobiercami, a które nie mogą osobiście dokonać odrzucenia bądź przyjęcia spadku. Problematyczność dotyczy także chociażby postępowań, w których krąg potencjalnych spadkobierców dot. kilku czy też kilkunastu osób, których np. miejsce zamieszkania pozostaje nieznane. Również pozostawienie testamentu przez zmarłego i jego wpływ na sytuację spadkobierców nieujętych w testamencie bądź też wielość testamentów i ich ważność pozostają kwestią, w której pojawia się wiele wątpliwości.

                  Niewątpliwie w takich sytuacjach warto zwrócić się o pomoc do prawnika – radcy prawnego czy też adwokata celem uzyskania optymalnej porady, a przede wszystkim celem sporządzenia wniosku o stwierdzenie nabycia spadku wraz z potrzebnymi dokumentami. Tego typu usługi bardzo często świadczy nasza Kancelaria co pozwala na przeprowadzenie spadkobierców przez formalności prawne w sposób możliwie najszybszy i najmniej od nich wymagający.

Piotr Kołodziejczyk | Radca prawny

• Ustawa z dnia 23.04.1964 r. – Kodeks cywilny. (Dz. U. z 2019 r. poz. 80)