ODSZKODOWANIE I ZADOŚĆUCZYNIENIE Z OC SPRAWCY SZKODY
Ilość wypadków i kolizji na naszych drogach wzrasta każdego roku, a tym samym posiadanie przez każdego z kierowców chociażby podstawowej wiedzy dot. roszczeń poszkodowanych z tego rodzaju spraw jest niezbędne. Z perspektywy poszkodowanego w sferze zainteresowania winien pozostawać przede wszystkim katalog roszczeń o jakie może się ubiegać, w jakim czasie oraz od jakiego podmiotu.
Istotnym pozostaje, iż znaczna część kierowców mająca styczność ze zdarzeniem drogowym zazwyczaj po raz pierwszy spotyka się z problematyką likwidacji szkody przez zakład ubezpieczeń. Pozostaje to o tyle istotne, iż zakłady ubezpieczeń kierują się własną polityką i co do zasady dążą do maksymalnego ograniczenia własnej odpowiedzialności za szkodę dokonując zaniżenia wysokości odszkodowania wypłacanego poszkodowanym w związku z posiadanym przez sprawcę ubezpieczeniem OC pojazdu. Bez odpowiedniej wiedzy prawniczej oraz zdolności negocjacyjnych uzyskanie satysfakcjonującego odszkodowania może być bardzo trudne.
Za nim jednak o rodzajach roszczeń, osobach uprawnionych oraz przedawnieniu, warto bliżej przyjrzeć się definicji kolizji drogowej oraz wypadku drogowego, często używanych zmiennie. Wskazać należy, iż o rozróżnieniu wskazanych pojęć stanowi nie regulacja ustawowa a Zarządzenie nr 31 Komendanta Głównego Policji z dnia 22 października 2015 r. w sprawie metod i form prowadzenia przez Policję statystyki zdarzeń drogowych wydane a podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. I tak za:
- wypadek drogowy rozumieć należy – zdarzenie drogowe, w wyniku którego była osoba zabita lub ranna;
- kolizję drogową rozumieć należy – zdarzenie drogowe, w którym powstały wyłącznie straty materialne;
Powyższe pozwala na stwierdzenie iż kolizją będzie zdarzenie drogowe, którego przyczyną jest naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu przy czym nie następuje do uszkodzenia ciała bądź rozstroju zdrowia innych osób, poza ewentualnie samym sprawcą wypadku. Natomiast zgodnie z art. 177 KK za „wypadek” rozumieć należy zdarzenie które:
- miało miejsce w wyniku naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym (także nieumyślnie) i którego, skutkiem pozostaje śmierć, ciężki uszczerbek na zdrowiu albo naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na czas powyżej 7 dni, a
- śmierć lub obrażenia poniosła osoba inna niż sprawca wypadku.
Podmioty uprawnione do dochodzenia roszczeń:
Uprawnionymi do dochodzenia roszczeń z OC sprawcy pozostają poszkodowani w wypadkach, a więc uczestnicy danego zdarzenia drogowego tj. zarówno kierowca, inny niż sprawca wypadku jak też poszkodowany pasażer, pieszy, a także rodziny, które na skutek wypadku straciły osobę bliską.
Podmiot zobowiązany:
Podmiotem zobowiązanym do wypłaty świadczeń odszkodowawczych pozostaje Ubezpieczyciel, u którego sprawca wykupił polisę ubezpieczenia OC. W sytuacji gdy wypadek spowodowany jest przez nieubezpieczonych właścicieli pojazdów oraz nieubezpieczonych rolników, a także, gdy sprawca wypadku drogowego uciekł z miejsca zdarzenia oraz jest nieznany, wypłata odszkodowania i innych świadczeń obciąża Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.
świadczenia przysługujące poszkodowanym
Odszkodowanie – świadczenie pieniężne, które ma na celu pokrycie wszelkich kosztów poniesionych w związku z powstaniem szkody rzeczowej lub szkody osobowej.
- W przypadku szkody rzeczowej chodzi o zwrot kosztów związanych z naprawą pojazdu, zwrot kosztów za wszelkie zniszczone mienie oraz zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego.
- W przypadku szkody osobowej chodzi o zwrot kosztów leczenia, rehabilitacji, koniecznych konsultacji specjalistycznych, sprawowania opieki, sprzętu ortopedycznego, dojazdu do placówek medycznych, a także kosztów związanych z koniecznością przekwalifikowania poszkodowanego do innego zawodu.
Zadośćuczynienie za doznane krzywdy fizyczne i psychiczne- Ubezpieczyciel zobowiązany jest do wypłaty zadośćuczynienia za poniesiony ból i cierpienie związany m.in. z długotrwałym leczeniem, pobytem w placówkach medycznych, utratą możliwości powrotu do życia sprzed wypadku, brakiem samodzielności czy też brakiem możliwości realizacji własnych planów, jak również w związku ze śmiercią w skutek wypadku osób z najbliższego grona uprawnionego.
Renta wyrównawcza- świadczenie mające stanowić wyrównanie różnicy w dochodach uzyskiwanych przez poszkodowanego przed wypadkiem w stosunku do dochodów uzyskiwanych przez niego po wypadku,
Renta na zwiększone potrzeby– świadczenie przyznawane w celu pokrycia zwiększonych kosztów na leczenie i opiekę,
Odszkodowanie za utracony dochód – poszkodowany ma prawo ubiegać się o rekompensatę z tytułu utraconego dochodu w wyniku wypadku i późniejszego leczenia.
Przedawnienie
Zasadą pozostaje iż okres w którym poszkodowany powinien wystąpić ze swoim roszczeniem to 3 lata od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Po tym czasie roszczenia przedawniają się.
Inaczej sytuacja przedstawia się gdy wskutek wypadku poszkodowany dozna rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż 7 dni. W takiej sytuacji będziemy mieli do czynienia z przestępstwem, a tym samym zgodnie z art. 4421 §2 k.c. roszczenia poszkodowanych ulegną przedawnieniu z upływem 20 lat od zdarzenia.
“Art. 4421 §1 k.c. Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.
2.Jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
3.W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
4.Przedawnienie roszczeń osoby małoletniej o naprawie nie szkody na osobie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nią pełnoletniości.”
Dochodzenie roszczeń odszkodowawczych nie jest jednak proste. Zakłady ubezpieczeniowe nierzadko rażąco zaniżają wysokość odszkodowania oraz zadośćuczynienia z OC sprawcy. Niewątpliwie bez odpowiedniej wiedzy prawnej i oraz doświadczenia w prowadzeniu spraw których stroną pozostaje Zakład ubezpieczeń uzyskanie wysokich świadczeń pozostaje bardzo utrudnione. Nasza Kancelaria posiada bogate doświadczenie w reprezentacji poszkodowanych w sprawach przeciwko zakładom ubezpieczeń i oferuje pomoc poszkodowanym w pełnym zakresie, a w konkretnej sprawie poradzi o jakie świadczenia i w jakiej wysokości można się ubiegać.
Piotr Kołodziejczyk | Radca prawny
- Ustawa z dnia 23.04.1964 r. – Kodeks cywilny. (Dz. U. z 2019 r. poz. 80)
powrót